Leximi i parë:
Ezekieli 47:1-9, 12
Psalm: Psalm
46: 2-3, 5-6, 8-9
UNGJILLI: Gjoni
5:1-16
--------------------------------------------
Leximi i parë:
Ezekieli 47:1-9, 12
1. Ai më çoi përsëri në hyrje të tempullit, dhe ja disa ujëra
dilnin nga poshtë pragut të tempullit në drejtim të lindjes, sepse fasada e
tempullit shikonte nga lindja; ujërat zbrisnin poshtë anës së djathtë të
tempullit, në jug të altarit.
2. Pastaj më çoi jashtë nëpërmjet portës veriore dhe më bëri të
sillem jashtë deri në portën e jashtme, që shikon nga lindja; dhe ja, ujërat
buronin nga ana e djathtë.
3. Burri eci deri drejt lindjes me një litar të hollë në dorë dhe
mati njëmijë kubitë; pastaj më bëri të kapërcej ujërat, të cilat më arrinin
deri te kyçet e këmbëve.
4. Mati katërmijë kubitë të tjerë, pastaj më bëri të kapërcej
ujërat; më arrinin te kyçet e këmbëve. Mati katërmijë kubitë të tjerë, pastaj
më bëri të kaloj ujërat: më arrinin deri te ijët.
5. Mati njëmijë kubitë të tjerë: ishte një lumë që nuk mund ta
kapërceja, sepse ujërat e tij ishin shtuar; ishin ujëra në të cilat duhet të
notoja; një lumë që nuk mund të kapërcehej.
6. Ai më tha: "E pe, bir njeriu?". Pastaj më ktheu
përsëri në bregun e lumit.
7. Pas kthimit tim, ja mbi bregun e lumit shumë drurë nga një anë
dhe nga ana tjetër.
8. Pastaj më tha: "Këto ujëra drejtohen për në krahinën
lindore, zbresin në Arabah dhe do të derdhen në det; me të hyrë në det, ujërat
e tij do të shëndoshen.
9. Dhe do të ndodhë që çdo qenie e gjallë që lëviz do të jetojë,
kudo që arrin lumi; do të ketë bollëk të madh peshqish, sepse vijnë këto ujëra
dhe shëndoshin ujërat e tjera; kudo që arrin lumi gjithçka ka për t`u
gjallëruar.
12. Gjatë lumit, mbi të dyja brigjet e tij, do të rritet çdo lloj
druri që jep fryte, fletët e tyre nuk do të fishken dhe frytet e tij nuk do të
mungojnë kurrë. Do të mbajnë fryte çdo muaj, sepse ujërat e tyre dalin nga
shenjtërorja, fryti i tyre do të shërbejë për ushqim dhe fletët e tyre për
mjekim".
Psalm: Psalm
46: 2-3, 5-6, 8-9
2. Prandaj ne nuk do të kemi frikë edhe sikur toka të luajë dhe
malet të hidhen në mes të detit,
3. dhe ujërat e tij të tërbohen dhe të shkumojnë, dhe malet të
dridhen në fryerjen e tij. (Sela)
5. Perëndia është në mes të tij, ai nuk do të luajë nga vendi;
Perëndia do ta ndihmojë në dritat e para të mëngjesit.
6. Kombet do të ziejnë, mbretëritë do të tronditen; ai dërgoi
jashtë zërin e tij, toka u shkri.
8. Ejani dhe admironi veprat e Zotit, që ka bërë mrekulli mbi
tokë.
9. Ai bën që të pushojnë luftërat deri në skajet e tokës; ai prish
harqet dhe thyen shtizat, dhe djeg qerret me zjarr.
UNGJILLI: Gjoni
5:1-16
1. Pas këtyre ngjarjeve ishte një festë e Judenjve dhe Jezusi u
ngjit në Jeruzalem.
2. Në Jeruzalem, afër portës së dhenve, është një pellg që në
hebraisht quhet Betesda, dhe ka pesë portikë.
3. Nën to dergjeshin një numër i madh të lënguarish: të verbër, të
çalë dhe të paralizuar, të cilët prisnin lëvizjen e ujit.
4. Sepse një engjëll, kohë pas kohe, zbriste në pellg dhe e
lëvizte ujin; dhe i pari që hynte, mbasi uji ishte lëvizur, shërohej nga
çfarëdo sëmundje që të kishte.
5. Aty ishte një njeri i lënguar prej tridhjetë e tetë vjetësh.
6. Jezusi, duke e parë shtrirë dhe duke ditur se prej shumë kohe
ishte në atë gjendje, i tha: ``A dëshiron të shërohesh?``.
7. I lënguari u përgjigj: "Zot, unë s`kam njeri që, kur lëviz
uji, të më fusë në pellg; dhe, ndërsa unë po shkoj, një tjetër zbret para
meje``.
8. Jezusi i tha: ``Çohu, merr vigun tënd dhe ec!``.
9. Njeriu u shërua në çast, mori vigun e tij dhe eci. Atë ditë
ishte e shtunë.
10. Prandaj Judenjtë i thanë atij që u shërua: ``Éshtë e shtunë;
nuk është e ligjshme për ty të ngresh vigun tënd!``.
11. Ai iu përgjigj atyre: ``Ai që më shëroi më tha: "Merre
vigun tënd dhe ec!"``.
12. Atëherë ata e pyetën: ``Kush
është ai njeri që të tha: "Merre vigun tënd dhe ec"?``.
13. Por ai që ishte shëruar nuk e dinte kush ishte, sepse Jezusi
ishte larguar për shkak të turmës që ishte në atë vend.
14. Më vonë Jezusi e gjeti në tempull dhe i tha: ``Ja, ti u
shërove; mos mëkato më që të mos të të bëhet një gjë më e keqe``.
15. Ai njeri shkoi dhe u tregoi Judenjve se Jezusi ishte ai që e
shëroi.
16. Për këtë Judenjtë e përndiqnin Jezusin dhe kërkonin ta
vrisnin, sepse bënte këto gjëra të shtunave.
