Leximi i
parë: Veprat e Apostujve 2:14, 22-33
Psalm: Psalm
16:1-2, 5, 7-11
UNGJILLI:
Mateu 28:8-15
Leximi i
parë: Veprat e Apostujve 2:14, 22-33
14 Atëherë Pjetri bashkë me të
Njëmbëdhjetët u çua në këmbë, e ngriti zërin dhe tha: “Burra judeas dhe ju të
gjithë që banoni në Jerusalem
22 Burra të Izraelit, dëgjojini këto fjalë:
Jezusin Nazarenas ‑ njeri që Hyji e përforcoi para jush me vepra të
madhërueshme, me mrekulli dhe me shenja, që siç e dini ‑ me anë të tij i bëri
ndër ju; 23 këtë, të tradhtuar sipas vullnetit të
caktuar dhe parapamjes së Hyjit ‑ ju e kryqëzuat dhe e vratë me duar të të
pafeve. 24 Por Hyji e ngjalli duke e shpëtuar nga
tmerri i vdekjes, sepse s’ishte e mundur që vdekja ta mbante nën sundimin e
vet. 25 E njëmend, për të Davidi thotë: ‘Zotërinë
e kam gjithmonë para sysh, sepse Ai më rri në anë të djathtë që të mos
rrëzohem. 26 Prandaj galdon zemra ime dhe
brohorit gjuha ime, po dhe trupi im do të pushojë me shpresë, 27 sepse
Ti nuk do ta lësh shpirtin tim në Nëntokë as s’do të lejosh që Shenjti yt të
kalbet.
28 Ti ma tregove udhën që shpie në jetë: në
praninë tënde do të më mbushësh me gëzime.’
29 Vëllezër, më lejoni t’jua them haptas: Davidi
patriark vdiq, u varros dhe varri i tij është edhe sot e kësaj dite ndër
ne. 30 Por ai, pasi ishte profet dhe pasi e dinte
se Hyji, iu përbetua me betimin se një nga pasardhësit e tij do të hipte në
fronin e tij, 31 që më parë e parapa dhe
paralajmëroi ngjalljen e Krishtit, kur tha: ‘Nuk qe lënë në Nëntokë as trupi
i tij nuk e provoi kalbëzimin.’
32 Po këtë
Jezus Hyji e ngjalli! Të gjithë ne e dëshmojmë këtë gjë! 33 E
djathta e Hyjit, pra, e lartësoi, prej Atit e mori Premtimin ‑ Shpirtin Shenjt
dhe e ndikoi ashtu siç po shihni e po dëgjoni [edhe] ju vetë.
Psalm: Psalm
16:1-2, 5, 7-11
1 Miktam. I Davidit.
Më ruaj, o Hyj, sepse të
kam rënë ndore!
2 I thashë Zotit: “Ti je Zoti im,
tjetër të mirë nuk kam veç
teje”!
5 Zoti është pjesa e trashëgimit tim dhe gota,
në dorën tënde është fati
im!
6 Shorti më ra në më të mirën tokë:
pjesa e trashëgimit tim më
pëlqen shumë!
7 E bekoj Zotin që më dha kuptim,
edhe natën veshkat e mia
më mësojnë.
8 Zotin e kam gjithmonë para sysh,
më rri në të djathtë, nuk
kam sesi të rrëzohem!
9 Prandaj galdon zemra ime, gëzon shpirti im,
mbarë trupi im pushon në
qetësi.
10 S’do të ma lësh shpirtin në Nëntokë,
as s’do të lejosh që
Shenjti yt të kalbet në dhe.
11 Ti do të ma tregosh udhën e jetës,
gëzimin e plotë para
fytyrës sate,
kënaqjen e amshueshme në
të djathtën tënde.
UNGJILLI:
Mateu 28:8-15
8 Ato menjëherë u larguan nga varri me frikë e
njëherësh me gëzim të madh; shkuan me nxitim t’u lajmërojnë nxënësve të tij. 9 Dhe
ja, u doli Jezusi përpara e u tha: “Ju falem!” Ato u afruan, e përqafuan
dhe e adhuruan.
10 Atëherë Jezusi u tha: “Mos kini frikë! Shkoni e
lajmëroni vëllezërit e mi të shkojnë në Galile. Atje do të më shohin.”
Rojtarët lajmërojnë
ngjalljen e Jezusit
11 Ndërsa gratë po shkonin, dhe ja, disa nga
rojtarët arritën në qytet dhe i lajmëruan kryepriftërinjtë për krejt çka
ndodhi. 12 Këta u tubuan në këshillim me pleqtë,
morën shumë të holla, ua dhanë ushtarëve 13 dhe u
thanë:
“Thoni: nxënësit e tij
erdhën natën e, ndërsa ne po flinim, e vodhën. 14 Po qe se kjo fjalë i shkon në vesh qeveritarit, ne do të
kujdesemi t’ia mbushim mendjen e juve s’do t’ju ndodhë asnjë e keqe.”
15 Ata i morën paratë e bënë ashtu si i mësuan.
Kjo përrallë është e përhapur ndër judenj edhe sot e kësaj dite.
