Leximi i parë:
Veprat e Apostujve 9:31-42
Psalm: Psalm
116:12-17
UNGJILLI: Gjoni
6:60-69
Leximi i parë:
Veprat e Apostujve 9:31-42
31. Kështu në mbarë Judenë, në Galile dhe në Samari kishat kishin
paqe dhe ndërtoheshin. Dhe duke ecur në druajtjen e Zotit dhe në ngushëllimin e
Frymës së Shenjtë, shumoheshin.
32. Por ndodhi që, ndërsa Pjetri po e përshkonte gjithë vendin,
erdhi edhe te shenjtorët që banonin në Lida.
33. Aty ai gjeti një njeri me emër Enea, i cili tashmë prej tetë
vjetësh dergjej në shtrat, sepse ishte i paralizuar.
34. Pjetri i tha: ``Enea, Jezusi, Krishti, të shëron; çohu dhe
ndreqe shtratin``. Dhe ai u ngrit menjëherë.
35. Dhe të gjithë banorët e Lidës dhe të Saronit e panë dhe u
kthyen te Zoti.
36. Por në Jopë ishte një dishepull me emër Tabitha, që do të
thotë Gazelë; ajo bënte shumë vepra të mira dhe jepte shumë lëmoshë.
37. Por në ato ditë ndodhi që ajo u sëmur dhe vdiq. Pasi e lanë, e
vunë në një dhomë në katin e sipërm.
38. Dhe, duke qenë se Lida është afër Jopës, dishepujt, kur morën
vesh se Pjetri ndodhej atje, i dërguan dy burra që ta lutnin të vijë tek ata pa
vonesë.
39. Atëherë Pjetri u ngrit dhe u nis
40. Atëherë Pjetri, mbasi i nxori jashtë të gjithë, u ngjunjëzua
dhe u lut. Pastaj iu kthye trupit dhe tha: ``Tabitha, çohu!``. Dhe ajo i hapi
sytë dhe, si pa Pjetrin, u ngrit ndenjur.
41. Ai i dha dorën dhe e ndihmoi të ngrihet; dhe, si thirri
shenjtorët dhe gratë e veja, ua tregoi të gjallë.
42. Kjo u muar vesh në mbarë Jopën, dhe shumë veta besuan në Zotin.
Psalm: Psalm
116:12-17
12. Ç`do t`i jap Zotit në këmbim të të gjitha të mirave që më ka
bërë?
13. Unë do të ngre kupën e shpëtimit dhe do të thërres emrin e
Zotit.
14. Do të plotësoj zotimet e mia ndaj Zotit në prani të të gjithë
popullit të tij.
15. Është e çmueshme në sytë e Zotit vdekja e të shenjtëve të tij.
16. Unë jam me të vërtetë shërbëtori yt, o Zot, jam shërbëtori yt,
bir i shërbëtores sate; ti i këpute lidhjet e mia.
17. Unë do të të ofroj një flijim falenderimi dhe do të përmend
emrin e Zotit.
UNGJILLI: Gjoni
6:60-69
60. Kur i dëgjuan këto, shumë nga dishepujt e tij thanë: “Kjo e
folur është e rëndë, kush mund ta kuptojë?”.
61. Por Jezusi, duke e ditur në vetvete se dishepujt e vet po
murmurisnin për këtë, u tha atyre: “Kjo ju skandalizon?
62. Ç`do të ishte po ta shihnit, pra, Birin e njeriut duke u
ngjitur atje ku ishte më parë?
63. Është Fryma që jep jetë; mishi nuk vlen asgjë; fjalët që po ju
them janë frymë dhe jetë.
64. Por janë disa midis jush që nuk besojnë”; në fakt Jezusi e
dinte që në fillim kush ishin ata që nuk besonin, dhe kush ishte ai që do ta
tradhtonte;
65. dhe thoshte: “Për këtë arsye ju thashë se askush nuk mund të
vijë tek unë, nëse nuk i është dhënë nga Ati im”.
66. Që nga ai moment shumë nga dishepujt e vet u tërhoqën dhe nuk
shkuan më me të.
67. Atëherë Jezusi u tha të dymbëdhjetëve: “A doni edhe ju të
largoheni?”.
68. Dhe Simon Pjetri iu përgjigj: “Zot, te kush të shkojmë? Ti ke
fjalë jete të përjetshme.
69. Ne kemi besuar dhe kemi njohur se ti je Krishti, Biri i
Perëndisë të gjallë”.
