Leximi i parë: Gjyqtarët 9:6-15
Psalm: Psalm 21:2-7
UNGJILLI: MATEU 20:1-16
Leximi i parë: Gjyqtarët 9:6-15
6 U bashkuan, pra, të gjithë burrat e
Sikemit e të shtëpisë së Melos e shkuan dhe e
bënë mbret Abimelekun te qarri që gjendej në Sikem.
Përrallëza e Joatamit
7 E njoftuan për këtë Joatamin. Ky shkoi e zuri vend në majë të malit Garizim, bërtiti me sa zë pati e tha: “Më dëgjoni, zotërinj të Sikemit, dhe Hyji ju dëgjoftë ju.
8 Qëmoti u nisën për rrugë lëndët për të shuguruar një mbret mbi vete e i thanë ullirit: ‘Mbretëro mbi ne!’
9 Por ulliri u përgjigj: ‘A të heq dorë nga vaji im, me të cilin nderohen zotët dhe
njerëzit, e të vij të luhatem përmbi lëndë?!’
10 I thanë pra, lëndët edhe drurit të
fikut: ‘Eja e mbretëro mbi ne.’
11 Edhe fiku u përgjigj: ‘A të heq dorë nga ëmbëlsia ime e nga frutat e mi të shijshëm që të luhatem përmbi lëndët e tjera?!’
12 Atëherë lëndët i thanë hardhisë: ‘Eja ti e na sundo!’
13 E hardhia u përgjigj: ‘A të heq dorë nga vera ime që gëzon zotë e njerëz
e të vij që të bashkëluhatem mbi lëndët
e tjera?!’
14 Të gjitha lëndët atëherë i thanë
ferrëmanzës: ‘Eja e mbretëro mbi ne!’
15 Ferrëmanza u përgjigj: ‘Nëse vërtet po më bëni mbret tuajin,
ejani e pushoni nën hijen time. Por në qoftë se nuk është ashtu
daltë zjarri prej ferrëmanzës e i përpiftë cedrat e Libanit!’
Psalm: Psalm 21:2-7
2. Ti ia plotësove dëshirën e zemrës së tij dhe nuk hodhe poshtë
kërkesën e buzëve të tij. (Sela)
3. Sepse ti i dole para me bekime begatie, i vure mbi kokë një
kurorë prej ari shumë të kulluar.
4. Ai të kishte kërkuar jetë dhe ti i dhe ditë të gjata në
përjetësi.
5. E madhe është lavdia e tij për shpëtimin tënd; ti i dhe
madhështi dhe lavdi,
6. sepse ti e bën shumë të bekuar përjetë, e mbush me gëzim në
praninë tënde.
7. Duke qenë se mbreti ka besim te Zoti dhe në mirësinë e Shumë të
Lartit, ai nuk do të hiqet kurrë.
UNGJILLI: MATEU 20:1-16
1”Mbretëria e qiellit është e ngjashme
me atë zot shtëpie, i cili doli herët në mëngjes që të gjejë punëtorë për
vreshtin e vet.
2 E, si u mor vesh me punëtorët me nga një denarë në ditë, i çoi në vreshtin e vet.
3 Pastaj doli edhe rreth orës tre, pa disa të tjerë duke ndenjur të papunë në treg
4 e u tha: ‘Shkoni edhe ju në vreshtin tim e do t’ju jap sa të jetë e drejtë.’
5 Shkuan edhe ata. Prapë doli rreth orës gjashtë dhe orës nëntë e bëri ashtu.
6 Doli përsëri rreth orës njëmbëdhjetë, gjeti të tjerë që po rrinin të papunë dhe u tha: ‘Përse rrini këtu të papunë gjithë ditën?’
7 Ata iu përgjigjën: ‘Sepse askush nuk na mori në punë.’ Ai u tha: ‘Shkoni edhe ju në vresht!’
2 E, si u mor vesh me punëtorët me nga një denarë në ditë, i çoi në vreshtin e vet.
3 Pastaj doli edhe rreth orës tre, pa disa të tjerë duke ndenjur të papunë në treg
4 e u tha: ‘Shkoni edhe ju në vreshtin tim e do t’ju jap sa të jetë e drejtë.’
5 Shkuan edhe ata. Prapë doli rreth orës gjashtë dhe orës nëntë e bëri ashtu.
6 Doli përsëri rreth orës njëmbëdhjetë, gjeti të tjerë që po rrinin të papunë dhe u tha: ‘Përse rrini këtu të papunë gjithë ditën?’
7 Ata iu përgjigjën: ‘Sepse askush nuk na mori në punë.’ Ai u tha: ‘Shkoni edhe ju në vresht!’
8 Si u bë mbrëmje, i zoti i vreshtit i
tha kujdestarit të vet: ‘Thirri punëtorët dhe jepu pagën ‑ fillo prej atyre të
fundit e deri në të parët.’
9 Erdhën kështu ata të të njëmbëdhjetës orë e morën secili nga një denar.
10 Kur erdhën të parët, menduan se do të merrnin më shumë. Por edhe ata morën nga një denar.
11 Duke e marrë i ankoheshin të zotit të shtëpisë
12 e thoshin: ‘Këta të fundit punuan vetëm një orë e ti i barazove me ne që mbartëm mundin e ditës e vapën.’
9 Erdhën kështu ata të të njëmbëdhjetës orë e morën secili nga një denar.
10 Kur erdhën të parët, menduan se do të merrnin më shumë. Por edhe ata morën nga një denar.
11 Duke e marrë i ankoheshin të zotit të shtëpisë
12 e thoshin: ‘Këta të fundit punuan vetëm një orë e ti i barazove me ne që mbartëm mundin e ditës e vapën.’
13 E ai iu përgjigj njërit prej tyre:
‘Mik, s’po të bëj padrejtësi! A nuk u more vesh me mua për nga një denar?
14 Merr sa të përket e nisu! Unë dua t’i jap edhe këtij të fundit sa ty!
15 A nuk kam të drejtë të bëj me pasurinë time si më pëlqen mua? Vallë a duhet të jesh ti smirëzi pse jam unë i mirë?’
14 Merr sa të përket e nisu! Unë dua t’i jap edhe këtij të fundit sa ty!
15 A nuk kam të drejtë të bëj me pasurinë time si më pëlqen mua? Vallë a duhet të jesh ti smirëzi pse jam unë i mirë?’
16 Kështu të fundit do të jenë të parët, e
të parët të fundit!”
