Leximi i pare: Hebrenjve 10:32-39
Psalmet 37:3-6, 23-24, 39-40
Ungjilli: Marku 4:26-34
Leximi i pare: Hebrenjve 10:32-39
32 Dhe tani
sillni ndërmend ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, keni duruar
një luftë të madhe vuajtjesh, 33 herë duke u bërë objekt fyerjesh dhe
mundimesh, herë duke u solidarizuar me ata që trajtoheshin në këtë mënyrë. 34 Sepse
treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t`ju
zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të
mirë e të qëndrueshme në qiej. 35 Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë
një shpërblim të madh. 36 Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni
vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara. 37 ``Edhe fort pak kohë,
edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë. 38 Dhe i drejti do të
jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do
të gjejë pëlqim në të``. 39 Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje,
por nga ata që besojnë dhe i ruajnë shpirtrat e tyre.
Psalmet 37:3-6, 23-24, 39-40
3 Ki besim
tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.
4 Gjej kënaqësinë
tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.
5 Vendose
fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.
6 Ai do të bëjë
të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.
23 Hapat e
njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.
24 Por kur
njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.
39 Por shpëtimi
i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.
40 Dhe Zoti
i ndihmon dhe i ēliron; i ēliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë
gjetur strehë tek ai.
Ungjilli: Marku 4:26-34
Shëmbëlltyra e farës që
rritet vetvetiu
26 Dhe vazhdoi: “Mbretëria e Hyjit është porsi
kur njeriu e hedh farën në dhe. 27 Si të flejë si të rrijë zgjuar natë e
ditë, fara mbin, rritet ‑ pa ditur ai se si. 28 Toka vetvetiu qet bimën; më parë
kërcyllin, pastaj kallirin e në fund kallirin plot kokrra. 29 E posa fryti piqet, i vë draprin,
sepse është koha e korrjes.”
Shëmbëlltyra e farës së sinapit
(Mt 13, 31‑32; Lk 13, 18‑19)
30 Dhe thoshte: “Me çka ta krahasojmë Mbretërinë
e Hyjit? Ose me çfarë krahasimi ta paraqesim? 31 Ajo
i përngjet kokrrës së sinapit që është më e vogla ndër farëra kur hidhet në
dhe; 32 por, kur mbillet, rritet e bëhet më e
madhe se të gjitha perimet; lëshon degë të mëdha, aq sa zogjtë e malit banojnë
nën hijen e saj.”
Përdorimi i shëmbëlltyrave
(Mt 13, 34‑35)
33 Me shumë shëmbëlltyra si këto ua shpallte
Fjalën, ashtu si ishin të zotët ta kuptojnë; 34 por
pa shëmbëlltyra atyre nuk u fliste asgjë, kurse nxënësve ua shtjellonte veçmas
të gjitha.
