Leximi i parë: Jakobi 4:1-10
Psalm: Psalm 55:7-11, 23
UNGJILLI: MARKU 9:30-37
Leximi i parë: Jakobi 4:1-10
1 Nga vijnë ngatërresat dhe grindjet që
vlojnë ndër ju? A thua jo këndej: nga lakmimet tuaja që luftojnë në gjymtyrët
tuaja?
2 Dëshironi e nuk keni; vritni e keni smirë, dhe gjë nuk fitoni; grindeni e luftoni. Nuk keni sepse nuk luteni.
3 Luteni e nuk fitoni, pse luteni keq që t’i shpenzoni në plotësimin e ëndjeve tuaja.
2 Dëshironi e nuk keni; vritni e keni smirë, dhe gjë nuk fitoni; grindeni e luftoni. Nuk keni sepse nuk luteni.
3 Luteni e nuk fitoni, pse luteni keq që t’i shpenzoni në plotësimin e ëndjeve tuaja.
4 Njerëz të pabesë! A nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Hyjin? Kushdo, prandaj, do të jetë mik me botën, shndërrohet në armik me Hyjin.
5
6 Por Ai jep hir edhe më të madh, prandaj thotë: »Hyji u kundërshton krenarëve, kurse të përvujtëve përvuajturve u jep hirin.
7 Nënshtrohuni, pra, Hyjit! Kundërshtojini djallit dhe do të largohet prej jush!
8 Afrohuni Hyjit edhe Ai do t’iu afrohet juve! Pastroni duart, o mëkatarë! Pastroni zemrat, o njerëz dy mendjesh!
9 Ofshani, vajtoni, bëni gjëmë! Gëzimi juaj le të kthehet në trishtim!
10 Përuluni para Hyjit dhe Ai do t’iu lartësojë!
Psalm: Psalm 55:7-11, 23
7 Thashë: “Kush
do të më japë krahë porsi pëllumbit
për të fluturuar e për të gjetur
pushim?
8 Larg, larg do të fluturoja,
në shkretëtirë do të banoja.
9 Do ta prisja atë që më shpëton
nga furia e erës dhe e stuhisë”.
10 Shpërndaji, o Zot, pështjelloju gjuhët,
sepse shoh dhunë e grindje në qytet.
11 Ditën, natën qarkullojnë mbi mure,
23 Lëshoja kujdesin tënd Zotit
e Ai do të të japë fuqi:
kurrë s’do të lejojë të bjerë poshtë i
drejti.
UNGJILLI: MARKU 9:30-37
Jezusi përsëri paralajmëron vdekjen dhe
ngjalljen e vet
(Mt 17, 22‑23; Lk 9, 43b‑45)
30 Si u nisën prej andej, kaluan nëpër Galile, por nuk donte ta dinte kush,
31sepse i mësonte nxënësit e vet.
U thoshte:
“Biri i njeriut do t’u dorëzohet
njerëzve e ata do ta vrasin, por kur ta kenë vrarë, ai do të ngjallet pas tri
ditësh”
32 Ata nuk e morën vesh këtë fjalë e kishin frikë ta pyesinin.
(Mt 18, 1‑5; Lk 9, 46‑48)
33 Arritën në Kafarnaum. Si hyri në shtëpi, i pyeti:
“Mbi çfarë biseduat rrugës?”
34 Ata nuk bënë zë, sepse udhës kishin biseduar kush ishte më i madhi.
35 Jezusi u ul, i thirri rreth vetes të Dymbëdhjetët e u tha:
“Kush
dëshiron të jetë i pari, le të bëhet i fundit i të gjithëve dhe shërbëtori i
të gjithëve.”
36 Pastaj mori një fëmijë të vogël, e vuri në mes të tyre, e pëqafoi dhe u tha:
37 “
Ata që jetuan sipas urdhërit
të vjetër të gjërave kanë arritur një shpresë të re, ku nuk e mbajnë më të
Sabatin, por Ditën e Zotit, në të cilën jeta jonë është e bekuar prej Tij dhe
prej vdekjes së Tij.
-- Shën. Ignatius i Antiokës