Leximi i parë: 2 i Samuelit 11:1-10, 13-17
Psalm: Psalm 51:3-7, 10-11
UNGJILLI: MARKU 4:26-34
Leximi i parë: 2 i Samuelit 11:1-10, 13-17
1 Tani, në kthim të vitit, në kohën kur
mbretërit e kanë zakon të dalin në luftë, Davidi e dërgoi Joabin me shërbëtorët
e vet e me mbarë Izraelin dhe këta shkretëtuan mbarë vendin e bijve të Amonit
dhe e rrethuan Rabën. Davidi qëndroi në Jerusalem
2 Një mbrëmje Davidi u çua prej shtratit e po shëtiste në tarracë të shtëpisë mbretërore. Nga tarraca pa një grua tek po lahej: e ishte shumë e bukur.
3 Davidi dërgoi për të marrë hetime se kush ishte ajo grua. I treguan se ajo ishte Betsabeja, e bija e Eliamit, gruaja e Uri Heteut.
4 Atëherë Davidi dërgoi lajmëtarë për ta sjellë. Kur erdhi ajo te Davidi, Davidi ra me të, që posa ishte shenjtëruar prej papastrisë së saj.
5 Pastaj u kthye në shtëpi të vet.
Gruaja mbeti shtatzënë. Dërgoi për ta
lajmëruar Davidin e tha: “Ngjiza”!
6 Davidi dërgoi njerëz te Joabi e i tha: “Dërgoje tek unë Uri Heteun”. Joabi e dërgoi te Davidi Urin.
7 Uri erdhi te Davidi. Davidi e pyeti si ishte Joabi e ushtria dhe si shkonin punët e luftës.
8 Atëherë Davidi i tha Urit: “Zbrit në shtëpinë tënde e laji këmbët e tua”. Uri doli prej pallatit të mbretit dhe i qe dërguar pas tij haje prej tryezës së mbretit.
9 Porse Uri fjeti para derës së pallatit mbretëror me shërbëtorët e tjerë të zotërisë së vet dhe nuk shkoi në shtëpi të vet.
10 Erdhën dhe e lajmëruan Davidin: “Uri nuk shkoi në shtëpinë e vet”. Atëherë Davidi i tha Urit: “Ndoshta nuk erdhe prej udhëtimit? Pse nuk shkove në shtëpinë tënde?”
13 Sepse Davidi e grishi të hajë e të pijë me të dhe e dehu. Ky, pasi doli në mbrëmje, shkoi e fjeti në shtratin e vet me shërbëtorët e zotërisë së vet, por në shtëpinë e vet nuk dëgjoi të zbresë.
14 Në mëngjes Davidi i shkroi një letër Joabit dhe ia dërgoi për Urin.
15 Në letër shkruante: “Vëreni Urin në vijën e parë, kur të jetë përleshja më e tmerrshme dhe tërhiquni prej tij që të goditet e të vdesë”.
16 Kështu, pra, kur Joabi e rrethoi qytetin e vuri Urin aty ku e dinte se trimat ishin më të fortë.
17 Kur qytetarët dolën prej qytetit e po përlesheshin me Joabin, ranë disa prej popullit, prej ushtarëve të Davidit dhe mbeti i vrarë edhe Uri Heteu.
Psalm: Psalm 51:3-7, 10-11
3 Ki mëshirë për mua, o Hyj, sipas
mëshirës sate,
pashë mirësinë tënde shlyeje mëkatin
tim!
4 Më laj krejtësisht prej mëkatit tim
e më pastro prej fajit tim!
5 Sepse e pranoj paudhësinë time:
mëkatin tim përherë e kam para sysh.
6 Ty, vetëm ty të kam rënë në faj
dhe kam bërë ç’është keq para teje,
prandaj je i drejtë sado të më
ndëshkosh,
dhe i paanshëm në dënimin tënd.
7 Ja, mëkatar unë linda,
madje në mëkate nëna ime më ngjizi,
10 Bëj ta ndiej zërin e haresë e të gëzimit
dhe do të gëzohen eshtrat e thërmuara.
11 Largoje shikimin tënd prej mëkateve të mia,
e resiti të gjitha fajet e mia.
UNGJILLI: MARKU 4:26-34
Shëmbëlltyra e farës që rritet vetvetiu
26 Dhe vazhdoi:
“Mbretëria e Hyjit është porsi kur
njeriu e hedh farën në dhe.
27 Si të flejë si të rrijë zgjuar natë e ditë, fara mbin, rritet ‑ pa ditur ai se si.
28 Toka vetvetiu qet bimën; më parë kërcyllin, pastaj kallirin e në fund kallirin plot kokrra.
29 E posa fryti piqet, i vë draprin, sepse është koha e korrjes.”
27 Si të flejë si të rrijë zgjuar natë e ditë, fara mbin, rritet ‑ pa ditur ai se si.
28 Toka vetvetiu qet bimën; më parë kërcyllin, pastaj kallirin e në fund kallirin plot kokrra.
29 E posa fryti piqet, i vë draprin, sepse është koha e korrjes.”
Shëmbëlltyra e farës së sinapit
(Mt 13, 31‑32; Lk 13, 18‑19)
30 Dhe thoshte:
“Me çka ta krahasojmë Mbretërinë e
Hyjit? Ose me çfarë krahasimi ta paraqesim?
31 Ajo i përngjet kokrrës së sinapit që është më e vogla ndër farëra kur hidhet në dhe;
32 por, kur mbillet, rritet e bëhet më e madhe se të gjitha perimet; lëshon degë të mëdha, aq sa zogjtë e malit banojnë nën hijen e saj.”
31 Ajo i përngjet kokrrës së sinapit që është më e vogla ndër farëra kur hidhet në dhe;
32 por, kur mbillet, rritet e bëhet më e madhe se të gjitha perimet; lëshon degë të mëdha, aq sa zogjtë e malit banojnë nën hijen e saj.”
Përdorimi i shëmbëlltyrave
(Mt 13, 34‑35)
33 Me shumë shëmbëlltyra si këto ua shpallte Fjalën, ashtu si ishin të zotët ta kuptojnë;
34 por pa shëmbëlltyra atyre nuk u fliste asgjë, kurse nxënësve ua shtjellonte veçmas të gjitha.
