Pages

Mbretëria e Hyjit është porsi kur njeriu e hedh farën në dhe - E Premte 31 Janar 2014

Leximi i parë: 2 i Samuelit 11:1-10, 13-17
Psalm: Psalm 51:3-7, 10-11
UNGJILLI: MARKU 4:26-34


Leximi i parë: 2 i Samuelit 11:1-10, 13-17

1 Tani, në kthim të vitit, në kohën kur mbretërit e kanë zakon të dalin në luftë, Davidi e dërgoi Joabin me shërbëtorët e vet e me mbarë Izraelin dhe këta shkretëtuan mbarë vendin e bijve të Amonit dhe e rrethuan Rabën. Davidi qëndroi në Jerusalem.

2 Një mbrëmje Davidi u çua prej shtratit e po shëtiste në tarracë të shtëpisë mbretërore. Nga tarraca pa një grua tek po lahej: e ishte shumë e bukur. 

Davidi dërgoi për të marrë hetime se kush ishte ajo grua. I treguan se ajo ishte Betsabeja, e bija e Eliamit, gruaja e Uri Heteut. 

4 Atëherë Davidi dërgoi lajmëtarë për ta sjellë. Kur erdhi ajo te Davidi, Davidi ra me të, që posa ishte shenjtëruar prej papastrisë së saj. 

5 Pastaj u kthye në shtëpi të vet.
Gruaja mbeti shtatzënë. Dërgoi për ta lajmëruar Davidin e tha: “Ngjiza”!

6 Davidi dërgoi njerëz te Joabi e i tha: “Dërgoje tek unë Uri Heteun”. Joabi e dërgoi te Davidi Urin. 

7 Uri erdhi te Davidi. Davidi e pyeti si ishte Joabi e ushtria dhe si shkonin punët e luftës. 

8 Atëherë Davidi i tha Urit: “Zbrit në shtëpinë tënde e laji këmbët e tua”. Uri doli prej pallatit të mbretit dhe i qe dërguar pas tij haje prej tryezës së mbretit. 

9 Porse Uri fjeti para derës së pallatit mbretëror me shërbëtorët e tjerë të zotërisë së vet dhe nuk shkoi në shtëpi të vet.

10 Erdhën dhe e lajmëruan Davidin: “Uri nuk shkoi në shtëpinë e vet”. Atëherë Davidi i tha Urit: “Ndoshta nuk erdhe prej udhëtimit? Pse nuk shkove në shtëpinë tënde?” 

13 Sepse Davidi e grishi të hajë e të pijë me të dhe e dehu. Ky, pasi doli në mbrëmje, shkoi e fjeti në shtratin e vet me shërbëtorët e zotërisë së vet, por në shtëpinë e vet nuk dëgjoi të zbresë.

14 Në mëngjes Davidi i shkroi një letër Joabit dhe ia dërgoi për Urin. 

15 Në letër shkruante: “Vëreni Urin në vijën e parë, kur të jetë përleshja më e tmerrshme dhe tërhiquni prej tij që të goditet e të vdesë”. 

16 Kështu, pra, kur Joabi e rrethoi qytetin e vuri Urin aty ku e dinte se trimat ishin më të fortë. 

17 Kur qytetarët dolën prej qytetit e po përlesheshin me Joabin, ranë disa prej popullit, prej ushtarëve të Davidit dhe mbeti i vrarë edhe Uri Heteu.


Psalm: Psalm 51:3-7, 10-11

3 Ki mëshirë për mua, o Hyj, sipas mëshirës sate,
pashë mirësinë tënde shlyeje mëkatin tim!

4 Më laj krejtësisht prej mëkatit tim
e më pastro prej fajit tim!

5 Sepse e pranoj paudhësinë time:
mëkatin tim përherë e kam para sysh.

6 Ty, vetëm ty të kam rënë në faj
dhe kam bërë ç’është keq para teje,
prandaj je i drejtë sado të më ndëshkosh,
dhe i paanshëm në dënimin tënd.

7 Ja, mëkatar unë linda,
madje në mëkate nëna ime më ngjizi,

10 Bëj ta ndiej zërin e haresë e të gëzimit
dhe do të gëzohen eshtrat e thërmuara.

11 Largoje shikimin tënd prej mëkateve të mia,
e resiti të gjitha fajet e mia.


UNGJILLI: MARKU 4:26-34

Shëmbëlltyra e farës që rritet vetvetiu

26 Dhe vazhdoi:
“Mbretëria e Hyjit është porsi kur njeriu e hedh farën në dhe. 

27 Si të flejë si të rrijë zgjuar natë e ditë, fara mbin, rritet ‑ pa ditur ai se si. 

28 Toka vetvetiu qet bimën; më parë kërcyllin, pastaj kallirin e në fund kallirin plot kokrra. 

29 E posa fryti piqet, i vë draprin, sepse është koha e korrjes.”

Shëmbëlltyra e farës së sinapit
(Mt 13, 31‑32; Lk 13, 18‑19)

30 Dhe thoshte:
“Me çka ta krahasojmë Mbretërinë e Hyjit? Ose me çfarë krahasimi ta paraqesim? 

31 Ajo i përngjet kokrrës së sinapit që është më e vogla ndër farëra kur hidhet në dhe; 

32 por, kur mbillet, rritet e bëhet më e madhe se të gjitha perimet; lëshon degë të mëdha, aq sa zogjtë e malit banojnë nën hijen e saj.”

Përdorimi i shëmbëlltyrave
(Mt 13, 34‑35)

33 Me shumë shëmbëlltyra si këto ua shpallte Fjalën, ashtu si ishin të zotët ta kuptojnë; 

34 por pa shëmbëlltyra atyre nuk u fliste asgjë, kurse nxënësve ua shtjellonte veçmas të gjitha.







Kushdo e kryen vullnetin e Hyjit, ai është vëllai im ... - E Martë 28 Janar 2014

Leximi i parë: 2 i Samuelit 6:12-15, 17-19
Psalm: Psalm 24:7-10
UNGJILLI: MARKU 3:31-35


Leximi i parë: 2 i Samuelit 6:12-15, 17-19

12 E lajmëruan Davidin mbret: “Zoti e bekoi Obededomin me gjithçka ka për shkak të Arkës së Zotit”. Atëherë shkoi Davidi dhe e solli prej shtëpisë së Obededomit Arkën e Zotit në qytetin e Davidit me gëzim të madh. 

13 Posa bënë gjashtë hapa, ata që bartnin Arkën e Zotit, Davidi flijoi një ka dhe një viç të majmë. 

14 Davidi vallëzonte gjithsa kishin fuqi para Zotit. Porse Davidi ishte i mbështjellë vetëm me shpinor të linjtë. 

15 Kështu Davidi dhe mbarë Izraeli e bartnin Arkën e Zotit duke brohoritur e duke i rënë borisë.

17 Atëherë e shtinë Arkën e Zotit dhe e vendosën në vendin e saj në mes të tendës që kishte ngrehur Davidi për të. Atëherë Davidi kushtoi para Zotit fli shkrumbimi dhe fli pajtimi. 

18 Kur mbaroi së flijuari flinë e shkrumbimit dhe flitë e pajtimit, e bekoi popullin në emër të Zotit të ushtrive. 

19 Atëherë i ndau shumicës së Izraelit, secilit burrë e secilës grua nga një bukë, nga një copë mish dhe nga një ëmbëlsirë rrushi. U shpërnda mbarë populli dhe secili shkoi në shtëpinë e vet.

Psalm: Psalm 24:7-10

7 “Lartësoni, o dyer, ballnikët tuaj!
Lartësohuni, o dyer të amshueshme,
që të hyjë Mbreti i lavdisë”!

8 Kush është ky Mbreti i lavdisë?
Zoti, i Forti, Ngadhënjyesi!
Zoti, Ngadhënjyes në luftë!

9 Lartësoni, o dyer, ballnikët tuaj,
lartësohuni, o dyer të amshueshme,
që të hyjë Mbreti i lavdisë!

10 E kush është ky Mbreti i lavdisë?
Ai, Zoti i Ushtrive,
ai vetë është Mbreti i lavdisë”!


UNGJILLI: MARKU 3:31-35

Nëna dhe vëllëzërit e Jezusit
(Mt 12, 46‑50; Lk 8, 19‑21)

31 Ndërkaq erdhën nëna e tij dhe vëllezërit e tij. Zunë vend përjashta dhe dërguan dikë ta thërrasë. 

32 E kishin rrethuar shumë njerëz. Po i thonë: “Nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta e po të kërkojnë.”

33 Ai u përgjigj:
Kush është nëna ime e kush janë vëllezërit e mi?”

34 Dhe, si ua hodhi sytë rreth e rrotull atyre që rrinin përreth tij, tha:
“Ja nëna ime e vëllezërit e mi! 

35 Sepse, kushdo e kryen vullnetin e Hyjit, ai është vëllai im, motra ime e nëna!”



Para mbretërve do të flas për Dëshmitë e Tua e nuk do të më vijë turp.
Do të kënaqem në Urdhërimet e Tua, që aq shumë i kam për zemër.

-- Psalm 119: 46,47


Por kush ta shajë Shpirtin Shenjt, ai s’do të ketë falje për amshim - E Hënë 27 Janar 2014

Leximi i parë: 2 i Samuelit 5:1-7, 10
Psalm: Psalm 89:20-22, 25-26
UNGJILLI: MARKU 3:22-30


Leximi i parë: 2 i Samuelit 5:1-7, 10

1 Atëherë erdhën të gjitha fiset e Izraelit te Davidi në Hebron dhe i thanë: “Ja, ne jemi ashti yt dhe mishi yt. 

2 Po edhe më parë, kur Sauli ishte mbreti ynë, ishe ti ai që i drejtoje të gjitha lëvizjet e Izraelit. Edhe Zoti të ka thënë: ‘Ti do ta kullotësh popullin tim Izraelin dhe ti do të jesh prijës mbi Izraelin’”.

3 Po ashtu erdhën edhe të gjithë pleqtë e Izraelit te mbreti në Hebron, dhe Davidi mbret lidhi besëlidhje me ta në Hebron në praninë e Zotit. Ata e lyen Davidin mbret përmbi Izraelin. 

4 Davidi kishte tridhjetë vjet kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi për dyzet vjet: 

5 Hebron mbretëroi mbi Judën shtatë vjet e gjashtë muaj, kurse në Jerusalem mbretëroi tridhjetë e tri vjet mbi mbarë Izraelin e Judën.

Pushtimi i Jerusalemit

6 U çua mbreti dhe të gjithë njerëzit që ishin me të e shkoi në Jerusalem kundër jebusenjve që popullonin vendin. Ata i thanë Davidit: “Ti s’do të hysh këtu, por do të të dëbojnë të verbërit e të çalët”, që donin të thoshin: “S’do të mund të hyjë këtu Davidi”. 

7 Por Davidi e pushtoi kështjellën Sion: d. m. th. qytetin e Davidit. 

10 Davidit gjithnjë i rritej pushteti, sepse Zoti, Hyji i ushtrive, ishte me të.

Psalm: Psalm 89:20-22, 25-26

20 Dikur, në një vëgim, fole me miqtë e tu
e u the:
“Trimit të trimit ia dhashë ndihmën time,
e lartësova një djalosh nga populli.

21 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim,
e leva me vajin tim të shenjtë.

22 Dora ime gjithmonë do të jetë me të,
dhe krahu im përherë do ta kërthndezë.

25 Besa ime dhe mëshira ime do të jenë me të,
në saje të Emrit tim do t’i rritet pushteti.

26 Dorën e tij do ta shtrij mbi det,
të djathtën e tij përmbi lumenj.


UNGJILLI: MARKU 3:22-30

22 Kurse skribët që zbritën nga Jerusalemi, thoshin:
“E ka në trup Beelzebulin e me anë të kryetarit të djajve i dëbon djajtë”

23 Ai i thirri t’i afrohen dhe filloi t’u flasë me shëmbëlltyra:
“Si është e mundur që Djalli ta dëbojë djallin. 

24 Në qoftë se një mbretëri çohet kundër vetvetes, ajo shkatërrohet. 

25 Po ashtu edhe ajo shtëpi që çohet kundër vetvetes, shkatërrohet. 

26 Nëse, pra, Djalli çohet kundër vetvetes dhe përçahet, ai shpartallohet ‑ i erdhi fundi! 

27 Dhe dihet që s’ka njeri që mund të hyjë në shtëpinë e të fortit dhe t’ia marrë plaçkat pa e lidhur atë më parë. Vetëm atëherë mund t’ia plaçkisë shtëpinë.

28 Për të vërtetë po ju them: njerëzve do t’ju falen të gjitha mëkatet e blasfemitë, me të cilat do të blasfemojnë, 

29 por kush ta shajë Shpirtin Shenjt, ai s’do të ketë falje për amshim; është fajtor i një mëkati të përhershëm. 

30Sepse thoshin: “Ka qoftëlargun në trup!”



Kur ne dëgjojmë zërat heretikë rreth nesh…, kur ne shikojmë se shenjtëria e martesës dhe priftërimi sulmohen pa patur frikën e qortimit, të keni besim se Kisha e Shenjtë është e pakorruptueshme.

-- Shën Augustini


Kthehuni, se Mbretëria e qiejve është afër! - E Djelë 26 Janar 2014

Leximi i parë: Isaia 8:23 -- 9:3
Psalm: Psalm 27:1, 4, 13-14
Leximi i dytë: 1 e Korintasve 1:10-13, 17
UNGJILLI: MATEU 4:12-23 ose 4:12-17


Leximi i parë: Isaia 8:23 -- 9:3

23 Porse më nuk do të ketë errësirë ku më parë kishte ndrydhje.
Në kohën e kaluar e përbuzi tokën e Zabulonit e tokën e Neftaliut, por në kohën e fundit do ta bëjë të lavdishme udhën përgjatë detit, përtej Jordanit, Galilenë pagane.

1 Populli që ecte në errësirë, pa një dritë të madhe;
për banorët, që jetonin në krahinën e hijes së vdekjes, zbardhi për ta drita.

2 Ti e shtove gëzimin, e madhërove harenë;
ata gëzohen në praninë tënde si njerëzit që i gëzohen korrjes,
si gëzohen kur ndajnë prenë.

3 Sepse ti e thyeve si ditën e Madianit zgjedhën e tij të rëndë,
lozën e krahut të tij, e shkopin e atij që e dëbonte përpara.


Psalm: Psalm 27:1, 4, 13-14

1 I Davidit.
Zoti është drita ime dhe shpëtimi im,
kë do të kem frikë?
Zoti është mbrojtësi i jetës sime,
para kujt do të dridhem?

4 Për një gjë të vetme i lutem Zotit,
vetëm atë ia kërkoj
që të jetoj në Shtëpinë e Zotit
të gjitha ditët e jetës sime,
që ta shijoj kënaqësinë e Zotit
e ta vërej Shtëpinë e Zotit.

13 Besoj se do t’i shijoj të mirat e Zotit
në tokën e të gjallëve.

14 Shpreso në Zotin: bëhu burrë!
Ji zemërfortë e prite Zotin!


Leximi i dytë: 1 e Korintasve 1:10-13, 17

Përçarjet në kishën e Korintit

10 Ju përbej, o vëllezër, pashë Emrin e Zotit tonë Jezu Krishtit: jini të gjithë një mendimi e të mos ketë përçarje ndër ju, por të jeni në përkim të plotë me ndjenja e në mendime. 

11 Sepse, o vëllezër, njerëzit e Klojes më lajmëruan se mes jush ka grindje.

12 Ja, ku e kam fjalën: secili prej jush thotë:
“Unë jam i Palit!”
“Unë i Apolit!”
“Unë i Kefës!”
“Unë jam i Krishtit!”

13 Vallë, a qenka Krishti i ndarë? A mos u kryqëzua Pali për ju? Apo u pagëzuat në emër të Palit?

17 Sepse Krishti nuk më dërgoi të pagëzoj, por të predikoj Ungjillin, madje ta predikoj, jo me dituri fjale, që të mos i humbë fuqia kryqit të Krishtit.
Krishti, fuqia dhe urtia e Hyjit


UNGJILLI: MATEU 4:12-23

Jezusi e fillon veprimtarinë e vet në Galile
(Mk. 1, 14‑15; Lk 4, 14‑15)

12 Kur Jezusi e mori vesh se e kishin burgosur Gjonin, u tërhoq në Galile. 

13 E la Nazaretin e shkoi e u vendos me banesë në Kafarnaum, qytet bregdetar në krahinën e fisit të Zabulonit e të Neftalit, 

14 që të shkonte në vend fjala që tha Isaia profet:

15 “Tokë e Zabulonit e tokë e Neftalit,
në drejtim të detit, përtej Jordanit, Galileja pagane,

16 populli që gjendej në errësirë, pa një dritë të madhe;
atyre që banonin në krahinën e hijes së vdekjes u lindi drita.”

17 Që atëherë Jezusi filloi të predikojë: “Kthehuni, se Mbretëria e qiejve është afër!”

Jezusi bën nxënës të vet katër peshkatarë
(Mk 1, 16‑20; Lk 5, 1‑11)

18 Ndërsa Jezusi po ecte afër Detit të Galilesë, pa dy vëllezër ‑ Simonin që quhet Pjetër dhe Andreun, të vëllanë e tij, duke hedhur rrjetën në det: ishin peshkatarë. 

19 E u tha: “Ejani pas Meje e unë do t’ju bëj peshkatarë njerëzish!”

20 Ata menjëherë lanë rrjetat e shkuan pas tij.

21 Duke vazhduar rrugën më tej, pa dy vëllëzër të tjerë, Jakobin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllain e tij, në lundër bashkë me Zebedeun, atin e tyre, duke rregulluar rrjetat dhe i thirri. 

22 Ata aty për aty lanë lundrën dhe babain e shkuan pas tij.

Jezusi mëson dhe shëron
(Lk 6, 17‑19)

23 Jezusi shkonte prej një vendi në një vend tjetër nëpër mbarë Galilenë, duke mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar Ungjillin e Mbretërisë e duke shëruar në popull çdo sëmundje e çdo pamundësi.


Zoti është plot me dhembshuri, dhe kurrë nuk i harron ata që janë të lënduar dhe të përbuzur, vetëm po të besojnë tek Ai.

-- Shën Teresa e Avilas


Kush do të besojë e do të pagëzohet, do të shëlbohet - E Shtunë 25 Janar 2014

Festa e Kthimit të Palit

Leximi i parë: Veprat e Apostujve 22:3-16 ose 9:1-22
Psalm: Psalm 117:1-2
UNGJILLI: MARKU 16:15-18


Leximi i parë: Veprat e Apostujve 22:3-16

3 “Unë jam hebre, i lindur në Tarsin e Cilicisë, por që u rrita në këtë qytet e te këmbët e Gamalielit u edukova sipas Ligjit të të vjetërve: isha zelltar i Hyjit ashtu siç jeni edhe ju sot e kësaj dite. 

4 Këtë Udhë e kam salvuar deri në vdekje, i kam hedhur në pranga dhe kam burgosur burra e gra, 

si mund të ma bëjnë dëshmi edhe kryeprifti dhe paria. Prej atyre kam marrë edhe letrat për të burgosur vëllezërit në Damask dhe qesh nisur që edhe ata atje t’i bie të lidhur në Jerusalem për t’i ndëshkuar.”

Pali tregon kthimin e vet
(Vap 9, 1‑19; 26, 12‑18)

6 “Ndërsa po udhëtoja dhe po i afrohesha Damaskut, papritmas, rreth mesditës, prej qiellit më shndriti një dritë e madhe, 

7 unë rashë për dhe e dëgjova një zë që më tha: ‘Saul, Saul, pse po më salvon?’ 

8 Unë u përgjigja: ‘Kush je, o Zot?’ Ai më tha: ‘Unë jam Jezusi, Nazarenasi, të cilin ti e salvon!’ 

9Ata që ishin me mua, dritën njëmend e panë, por zërin e atij që fliste me mua nuk e dëgjuan. 

10 Atëherë thashë: ‘Çka duhet të bëj, o Zot?’ E Zoti më tha: ‘Çohu e shko në Damask e atje do të të thuhet çka duhet të bësh. 

11 Pasi prej shkëlqimit të asaj drite më nuk shihja, shoqëruesit e mi më morën për dore e arrita në Damask.

12 Një farë Ananie, zbatues besnik i Ligjit, i cili gëzonte zë të mirë ndër hebrenj që banonin atje ‑ 

13 erdhi tek unë dhe, si m’u afrua më tha: ‘Vëlla Saul, rifitoje dritën e syve!’ Dhe unë, aty për aty e rifitova të parët e syve. 

14 Ai vijoi: ‘Hyji i etërve tanë caktoi ta njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin e ta dëgjosh zërin prej gojës së tij, 

15 sepse do të jesh dëshmitari i tij para të gjithë njerëzve për të gjitha ato që ke parë e dëgjuar. 

16 Ç’ke që ngurron? Ngrihu, pagëzohu dhe laji mëkatet e tua duke e thirrur në ndihmë Emrin e tij!’”

Psalm: Psalm 117:1-2

1 ALELUJA!
Lavdërojeni Zotin, o kombe të gjitha,
madhërojeni së bashku, o popuj të gjithë!

2 Sepse e madhe është dashuria e tij ndaj nesh,
besnikëria e Zotit qëndron për amshim!


UNGJILLI: MARKU 16:15-18

15 Dhe u tha:
“Dilni në mbarë botën e predikojani Ungjillin të gjithë njerëzve. 

16 Kush do të besojë e do të pagëzohet, do të shëlbohet, ndërsa kush s’do të besojë, do të dënohet.

17 Shenjat që do t’i përcjellin ata që do të besojnë, janë këto: në emër tim do t’i dëbojnë djajtë, do të flasin gjuhë të reja; 

18 [në duar] do t’i marrin gjarpërinjtë e, nëse do të pijnë ndonjë gjë që sjell vdekjen, nuk do t’u bëjë keq. Do t’i vënë duart mbi të sëmurë, e këta do të shërohen.”



“Më fal, O përsosmëria e Zotit tim, që kam preferuar tendencat e gabuara dhe të liga kundrejt Teje!

Më fal, O drejtësia e Zotit tim, që të kam zemëruar Ty me mëkatet e mia.

Më fal, O shenjtëria e Zotit tim, që për kaq kohë e kam njollosur pastërtinë e pamjes Tënde me mëkatet e mia.

Më fal, O mëshira e Zotit tim, që për kaq kohë e kam përbuzur zërin e mëshirës Tënde.

Me dëshpërim të thellë dhe pendesë, unë bie tek këmbët e Tua: Ki mëshirë për mua. Amin.”

-- Shën Ignatius i Loyolas

Ti je Biri i Hyjit - E Enjte 23 Janar 2014

Leximi i parë: 1 e Samuelit 18:6-9; 19:1-7
Psalm: Psalm 56:2-3, 9-13
UNGJILLI: MARKU 3:7-12


Leximi i parë: 1 e Samuelit 18:6-9; 19:1-7

Lindja e smirës së Saulit

6 Porse, në kthim, kur Davidi po kthehej pasi vrau filisteun, u dolën përpara gra prej të gjitha qyteteve të Izraelit, duke kënduar e vallëzuar para Saulit mbret me daulle, me këngë hareje e me cetra. 

7 Gratë këndonin, kërcenin e thoshin:
“Vrau Sauli me mijëra,
vrau Davidi me dhjetëra mijëra”!

8 Saulit i erdhi shumë keq dhe nuk i pëlqeu aspak kjo fjalë. Tha: “I dhanë Davidit me dhjetëra mijëra, kurse mua me mijëra! Çka i mungon atij përveç mbretërisë”?! 

9 Që prej asaj dite Sauli nuk e shikonte më Davidin me sy të mirë.

1 Sauli i tregoi Jonatanit, birit të vet, dhe të gjithë nëpunësve të vet se mendonte ta vriste Davidin. Jonatani tashmë e donte Davidin pa masë.

2 Jonatani i dëftoi Davidit e i tha: “Sauli, im atë, kërkon të të vrasë. Prandaj, ruaju, po të lutem, nesër në mëngjes: rri fshehur e struku. 

3 Unë do të dal e do të qëndroj përbri babait kudo të jesh në arë. Unë do të flas me tim atë për punë tënde, e, gjithçka të hetoj, do të ta tregoj ty”.

4 Jonatani foli mirë për Davidin me babain e vet, Saulin, e i tha: “Mos të mëkatojë mbreti kundër shërbëtorit të vet Davidit, sepse nuk të ka bërë farë faji, përkundrazi veprat e tija të kanë sjellë shumë dobi. 

5 Jetën e vet e ka vënë ndër gërshërë: e vrau filisteun dhe Zoti i dha fitore të madhe mbarë Izraelit: e pe dhe u gëzove. Pse atëherë mëkaton kundër gjakut të pafajshëm, e mendon ta vrasësh Davidin që s’ka faj”? 

6 Sauli, kur i dëgjoi këto fjalë, u qetësua nga fjala e Jonatanit, dhe u përbetua: “Pasha Zotin ai nuk do të vritet”!

7 Atëherë Jonatani e thirri Davidin dhe ia tregoi të gjitha këto fjalë. Jonatani e paraqiti Davidin te Sauli dhe qëndroi tek ai, siç kishte qëndruar më parë.

Psalm: Psalm 56:2-3, 9-13

2 Ki mëshirë për mua, o Hyj, se po më shkel armiku,
sulmuesi im po më ngushton gjithë ditën.

3 Armiqtë e mi po më shqelmojnë çdo ditë
e sulmuesit e mi janë tepër shumë, o i Tejetlartë!

9 Ti i ke numëruar ditët e mërgimit tim,
lotët e mi mblidhi në rrëshiqin tënd!
A thua s’janë të shkruar në librin tënd?

10 Atëherë armiqtë e mi do të zmbrapsen
kur ta kërkoj ndihmën tënde,
sepse e di mirë se Hyji është me mua.

11 I jap lavdi fjalës së Hyjit,
e madhëroj fjalën e Zotit.

12 Në Hyjin kam vënë shpresën, nuk do të trembem:
çka mund të më bëjë njeriu?

13 Me ty, o Hyj, më lidhin kushtet e mia,
do të të kushtoj fli falenderimi.


UNGJILLI: MARKU 3:7-12

Turma të tëra shkojnë pas Jezusit

7 Jezusi me nxënësit e vet u shmang kah bregu i detit. E ndiqte një turmë e madhe populli prej Galilesë. Gjithashtu edhe prej Judesë, 

8 prej Jerusalemit, prej Idumesë, prej Transjordanisë e prej rrethit të Tirit e të Sidonit ‑ turmë e madhe ngarendi tek ai, pse dëgjuan ç’bënte.

9 Prandaj u tha nxënësve të vet ta kenë përherë gati një lundër që turma e popullit të mos e shtrydhte. 

10 E meqenëse shëroi shumë ‑ të gjithë të sëmurët turreshin drejt tij për ta prekur. 

11 E shpirtrat e ndytë kurdoherë e shihnin, binin përmbys para tij e bërtisnin: “Ti je Biri i Hyjit!” 

12 Por Jezusi u urdhëronte rreptësisht të mos dëftonin se kush është.



Ashtu sikurse dikush i përdredh dy copë dylli së bashku dhe i shkrin në zjarr, që të dyja të bëhen një, po ashtu përmes marrjes së Trupit të Krishtit dhe Gjakut të Tij të shtrenjtë, Ai është i bashkuar me ne dhe ne me Atë. Në asnjë mënyrë tjetër natyra jonë korruptuese nuk mund të bëhet e gjallë përveç se duke qënë  të bashkuar në trup me Trupin e Tij i Cili është, sipas vetë natyrës së Tij, Jeta: që është i Vetë-Linduri.

-- Shën. Cyril i Alexandrias