Leximi i parë: Zanafilla 19:15-29
Psalm: Psalm 26:2-3, 9-12
UNGJILLI: Mateu 8:23-27
Leximi i parë: Zanafilla 19:15-29
15. Sa doli agimi, engjëjt
e nxitën Lotin duke thënë: "Çohu, merr gruan dhe bijat e tua që gjenden
këtu, që ti të mos vdesësh në dënimin e këtij qyteti".
16. Duke qenë se ai po
ngurronte, ata njerëz e morën për dore atë, të shoqen dhe dy bijat e tij, sepse
Zotit i kishte ardhur mëshirë për të, e nxorrën jashtë dhe i shpëtuan jetën
duke e çuar jashtë qytetit.
17. Ndërsa po i çonin
jashtë, njëri prej tyre tha: "Ik shpejt për të shpëtuar jetën tënde! Mos
shiko prapa e mos u ndal në asnjë vend të fushës; shpëto në mal që të mos
vdesësh!".
18. Por Loti iu përgjegj
atyre: "Jo, zoti im!
19. Ja, shërbëtori yt
gjeti hir para syve të tu dhe ti u tregove shpirtmadh ndaj meje, duke më
shpëtuar jetën, por unë nuk do të mund të arrij malin para se të më zërë
fatkeqësia dhe unë të vdes.
20. Ja, ky qytet është
mjaft i afërt për ta arritur dhe është i vogël. Më lër, pra, të iki shpejt aty
(a nuk është i vogël?) dhe kështu do të shpëtoj jetën".
21. Engjëlli i tha:
"Unë po ta plotësoj edhe këtë kërkesë: të mos shkatërroj qytetin për të
cilin fole.
22. Shpejto, ik atje,
sepse unë nuk mund të bëj asgjë para se ti të arrish atje". Për këtë arsye
ky qytet u quajt Coar.
23. Dielli po ngrihej mbi
tokë kur Loti arriti në Coar.
24. Atëherë Zoti bëri që
nga qielli të binte squfur dhe zjarr mbi Sodomën dhe Gomorën, nga ana e Zotit.
25. Kështu ai shkatërroi
ato qytete, tërë fushën, tërë banorët e qytetit e gjithçka mbinte mbi tokën.
26. Por gruaja e Lotit
solli kryet për të shikuar prapa dhe u bë një statujë prej kripe.
27. Abrahami u ngrit herët
në mëngjes dhe shkoi në vendin ku kishte qëndruar para Zotit;
28. pastaj drejtoi
shikimin nga Sodoma dhe Gomora si dhe nga tërë krahina e fushës, dhe kështu pa
një tym që ngrihej nga toka, si tymi i një furre.
29. Kështu ndodhi që kur
Perëndia shkatërroi qytetin e fushës, Perëndisë iu kujtua Abrahami dhe e largoi
Lotin nga gjëma kur shkatërroi qytetet ku Loti kishte banuar.
Psalm: Psalm 26:2-3, 9-12
2. Më heto, o Zot, dhe më
vër në provë; pastro me zjarr trurin dhe zemrën time.
3. Sepse mirësia jote më
rri përpara syve dhe unë po eci në vërtetësinë tënde.
9. Mos e vër shpirtin tim
bashkë me atë të mëkatarëve dhe mos më bashko me njerëzit gjakatarë,
10. sepse ata kanë në
duart e tyre plane të këqija dhe dora e tyre e djathtë është plot dhurata.
11. Por unë do të eci në
ndershmërinë time; më shpengo dhe ki mëshirë për mua.
12. Këmba ime është e
qëndrueshme në vënd të sheshtë. Në kuvende unë do të bekoj Zotin.
UNGJILLI: Mateu 8:23-27
23. Dhe mbasi ai hipi në
barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
24. Dhe ja, që u ngrit në
det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
25. Dhe dishepujt e tij iu
afruan dhe e zgjuan duke i thënë: ``O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!``
26. Por ai u tha atyre:
``Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?``. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe
detin, dhe u bë bunacë e madhe.
27. Atëherë njërëzit u
mrekulluan dhe thoshnin: ``Kush është ky, të
cilit po i binden deti dhe erërat?``.
