1 e
Korintasve 6:1-11
Psalm 149:1-6,
9
Luka 6:12-19
1 e
Korintasve 6:1-11
1 A do të guxojë ndokush prej jush, nëse ka
ndonjë padi kundër ndonjë tjetri, të kërkojë të drejtën në gjyq para paganëve e
jo para shenjtërve?
2Po a nuk e dini se shenjtërit do ta gjykojnë botën?
E, nëse ju do ta gjykoni botën, po a thua s’jeni të zotët t’i gjykoni gjërat më
të vogla?
3 Po a nuk e dini se do t’i gjykojmë edhe
engjëjt e jo më gjërat e përditshme?
4 E ju, kur keni ndonjë pleqësi për gjërat e
përditshme, shkoni e më vini pleq disa që Kisha i mban për asgjë?
5 Le t’ju vijë turp që më detyroni t’jua them
këtë gjë! Kështu a? A thua nuk gjendet ndër ju asnjë i dijshëm, i cili do të
mund të pleqëronte mes vëllezërve të vet?
6 Por vëllai me vëlla paditet, madje para të
pafeve?!
7Po edhe vetë puna që paditeni me njëri-tjetrin
është e metë për ju. Pse më mirë nuk e duroni padrejtësinë? Pse më mirë nuk
duroni të plaçkiteni?
8 Por, përkundrazi, ju vetë bëni padrejtësi dhe
plaçkitni, e kë se? Vëllezërit!
9 A thua nuk e dini se ata që bëjnë padrejtësi
nuk do të kenë pjesë në Mbretërinë e Hyjit? Mos u tradhtoni! As fëlligështarët,
as idhujtarët, as kurorëthyesit, as homoseksualët e çdo lloji,
10 as vjedhësit, as pijanecët, as
shpërralluesit, as cubat nuk do të kenë pjesë në Mbretërinë e Hyjit. 11 Pra,
të tillë ishit disa, por u latë, por u shenjtëruat, por e fituat shfajësimin në
saje të Emrit të Jezu Krishtit Zot dhe të Shpirtit të Hyjit tonë.
Psalm 149:1-6,
9
1. Aleluja.
Këndojini Zotit një këngë të re, këndoni lavdinë e tij në kuvendin e
shenjtorëve.
2. Le të
ngazëllohet Izraeli tek ai që e ka bërë, le të ngazëllohen bijtë e Sionit te
Mbreti i tyre.
3. Le të
lëvdojnë emrin e tij me valle, të këndojnë lavdet e tij me dajre dhe me qeste,
4. sepse Zoti
kënaqet me popullin e tij; ai i kurorëzon me shpëtim njerëzit e përulur.
5. Le të
ngazëllohen shenjtorët në lavdi, le të këndojnë nga gëzimi mbi shtretërit e
tyre.
6. Le të kenë
në gojën e tyre lavdet e Perëndisë dhe në dorën e tyre një shpatë që pret nga
të dy anët;
9.
për të zbatuar mbi ta gjykimin e shkruar. Ky është nderi që u rezervohet mbarë shenjtorëve
të tij. Aleluja.
Luka 6:12-19
Jezusi zgjedh dymbëdhjetë Apostujt
(Mt 10, 1‑4; Mk 3, 13‑19)
12 Ndër ato ditë Jezusi shkoi
në një mal për t’u lutur. Natën e kaloi duke iu lutur Hyjit. 13 Kur
zbardhi drita, i thirri nxënësit e vet e prej tyre zgjodhi dymbëdhjetë, të
cilët edhe i quajti apostuj: 14 Simonin,
të cilin e quajti edhe Pjetër, Andreun, vëllanë e tij, Jakobin e Gjonin,
Filipin e Bartolomeun, 15 Mateun, e Tomën, Jakobin e Alfeut,
Simonin që quhej Zelltar, 16 Judën
e Jakobit edhe Judën Iskariot, i cili u bë tradhtar.
Shërbim popullit
(Mt 4, 23‑25)
17 Pastaj zbriti bashkë me ta
e zuri vend në rrafshinë. Ishte aty një shumicë e madhe nxënësish të tij dhe
një turmë e madhe e popullit prej mbarë Judesë, prej Jerusalemit dhe prej
bregut të detit të Tirit e të Sidonit, 18 që kishin ardhur për ta dëgjuar e
për t’u shëruar prej sëmundjeve të veta. Shëroheshin edhe ata që i mundonin
shpirtrat e ndytë. 19 Të
gjithë këta njerëz kërkonin ta preknin, sepse prej tij dilte një fuqi që
shëronte gjithkënd.
