1 e
Korintasve 3:1-9
Psalm 33:12-15,
20-21
Luka 4:38-44
1 e
Korintasve 3:1-9
1 E vetë, vëllezër, nuk
munda t’ju predikoj porsi njerëzve shpirtërorë, por porsi qenieve
tokësore, porsi foshnjave në Krishtin. 2 Ju
dhashë të pini qumësht e jo ushqime të forta, sepse ende nuk mund t’i bluanit.
Po, madje as tani s’jeni në gjendje, 3 sepse ende jeni tokësorë. Dhe,
njëmend, derisa në mes jush të ketë smirë e grindje, a thua nuk jeni tokësorë,
a thua nuk silleni në mënyrën e njeriut thjesht lëndor? 4 Sepse, kur ndonjëri thotë:
“Unë jam i Palit” e një tjetër: “Unë jam i Apolit”, a nuk jeni vetëm njerëz
thjesht natyrorë?
5 Po çka është Apoli? Çka
është Pali? Shërbëtorë, me anë të të cilëve ju e pranuat fenë. Secili veproi
sipas dhuratave që Hyji i dha: 6 Unë
mbolla, Apoli lagu, por Hyji bëri që të rritet. 7 Kështu: nuk është gjë as ai që mbjell
e as ai që lag, por Hyji që bën të rritet. 8 Ai
që mbjell e ai që lag janë të barabartë. Secili sipas mundit që të ketë bërë,
do ta marrë shpërblimin. 9 Sepse
ne punojmë së bashku në punën e Hyjit; e ju jeni ara e Hyjit e ndërtesa e
Hyjit.
Psalm 33:12-15,
20-21
12 Lum ai komb që për Hyj e ka Zotin, populli që
Zoti e zgjodhi për pronë.
13 Zoti shikon nga qielli e i sheh të gjithë
bijtë e njerëzve.
14 Prej vendit të vet të shenjtë i shqyrton të
gjithë banorët e tokës,
15 ai që të gjithëve ua ka krijuar zemrat e i
kupton të gjitha veprat e tyre.
20 Shpirti ynë shpreson në Zotin, ai është
ndihma dhe mburoja jonë.
21 Zemra jonë në të e ka shpresën, shpresojmë në
Emrin e tij të shenjtë.
Luka 4:38-44
Shërimi i shumë njerëzve në popull
(Mt 8, 14‑17; Mk 1, 29‑34)
38 Si
doli prej sinagogës, hyri në shtëpinë e Simonit. Vjehrrën e Simonit e kishin
zënë ethe të forta e i bënë lutje për të. 39 Ai u
përkul kah ajo, u urdhëroi etheve ‑ e ato e lëshuan. U çua aty për aty dhe u
shërbeu.
40 Kur
perëndoi dielli, të gjithë ata që ishin të sëmurë me sëmundje të ndryshme, i
binin tek ai e Jezusi i shëronte duke vënë duart mbi secilin prej tyre. 41 Prej
shumëkujt dilnin djajtë e thoshin: “Ti je Biri i Hyjit!” Jezusi u kërcënohej
dhe ua ndalonte të flisnin, sepse e dinin se ai ishte Mesia.
Predikimi nëpër vende të ndryshme
(Mk 1, 35‑39)
42 Kur
zbardhi drita doli dhe shkoi në një vend të pabanuar. Turmat u vunë ta
kërkojnë, e kur e gjetën, u munduan ta ndalnin të mos largohej prej tyre. 43Ai
u tha: “Më duhet ta shpall Ungjillin e Mbretërisë edhe në
qytete të tjera, sepse për këtë punë jam dërguar.”
44 E
predikonte nëpër sinagoga të Judesë.