Pages

Ky është Vullneti i Atit Tim - E Mërkurë 7 Maj 2014

Leximi i parë: Veprat e Apostujve 8:1-8
Psalm: Psalm 66:1-7
UNGJILLI: GJONI 6:35-40


Leximi i parë: Veprat e Apostujve 8:1-8

1 Edhe Sauli e dha pëlqimin e vet për vrasjen e Shtjefnit.

Sauli salvon Kishën

Po atë ditë u bë salvim i madh kundër Kishës në Jerusalem. Të gjithë, me përjashtim të apostujve, u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë e të Samarisë.

2 Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Shtjefnin dhe bënë gjëmë të madhe për të. 

3 Ndërkaq, Sauli bënte çmosin për ta asgjësuar Kishën: hynte nëpër shtëpi, merrte burra e gra dhe i dorëzonte në burg.

Predikimi i Ungjillit në Samari

4 Ata, pra, të cilët qenë shpërndarë, shkonin prej një vendi në një vend tjetër dhe predikonin Fjalën. 

5 Kështu Filipi zbriti në qytet të Samarisë dhe filloi të predikojë Mesinë. 

6 Turmat ua vinin veshin me kujdes mësimeve të Filipit, sepse i dëgjonin dhe i shikonin shenjat e mrekullueshme që bënte. 

7 E njëmend, prej shumë të djallosurish dilnin shpirtrat e ndytë duke bërtitur me zë të lartë, shëroheshin shumë të paralizuar e të çalë. 

8 Dhe u bë gëzim i madh në atë qytet.


Psalm: Psalm 66:1-7

1 Mjeshtrit të korit. Këngë. Psalm.
Mbarë toka le t’i brohorasë Hyjit,

2 këndoni lavdisë së Emrit të Tij,
lartësojeni lavdinë e Tij të pamasë!

3 Thuajini Hyjit: “Sa të mrekullueshme janë veprat e tua!
Pse je tejet i fuqishëm,
armiqtë e tu të përkëdhelin.

4 Le të të adhurojë mbarë toka e le të të këndojë,
le t’ia thotë këngës për nder të Emrit Tënd”!

5 Ejani e shikoni veprat e Hyjit:
bëri mrekulli shtanguese mes bijve të njerëzve!

6 Ai e shndërroi detin në terik,
këmbë e kaluan lumin
për këtë galdojmë me gëzim.

7 Ai sundon për amshim me pushtetin e vet,
sytë e tij vërejnë përmbi popuj
që të mos çojnë kokë njërzit kryengritës.

UNGJILLI: GJONI 6:35-40

35 Jezusi u përgjigj:
“Unë jam buka e jetës.
Kush vjen tek unë nuk do të ketë më kurrë uri,
kush beson në mua, nuk do të ketë më etje.

36 Por ju thashë: më patë e prapë s’më besoni.

37 Të gjithë ata që m’i jep Ati do të vijnë tek unë
dhe atë që vjen tek unë, s’do ta qes jashtë,

38 sepse zbrita prej qiellit, jo për të bërë vullnetin tim,
por vullnetin e Atij që më dërgoi.

39 E vullneti i Atij që më dërgoi është të mos humbë asnjë
prej atyre që më dha, por t’i ringjall në ditën e fundit.

40 Po, ky është Vullneti i Atit Tim, që, kushdo sheh Birin
dhe beson në Të, ta ketë jetën e pasosur
e unë do ta ringjall në ditën e fundit.”



Le ta shmangin shoqërinë e keqe, sepse prej shoqërimit të tyre ne mund të joshemi drejt një grup vesesh të liga

-- Shën. Agustini


Jezusi ushqen tufen me 5 buke elbi dhe 2 peshq - E Premte 2 Maj 2014

Leximi i parë: Veprat e Apostujve 5:34-42
Psalm: Psalm 27:1, 4, 13-14
UGJILLI: GJONI 6:1-15


Leximi i parë: Veprat e Apostujve 5:34-42

34 Atëherë u ngrit në Kuvend një farise, me emër Gamaliel, mësues Ligji, të cilin e nderonte mbarë populli. Ky kërkoi të nxirren njerëzit jashtë për një çast. 

35 Atëherë u tha këshilltarëve:
“O burra izraelas, mendoni mirë se çka do të bëni me këta njerëz. 

36 Nuk ka shumë kohë që u ngrit Teuda dhe pohonte se është njeri me rëndësi: rreth tij u bashkuan afro katërqind vetë. Ai qe vrarë e të gjithë ata që e patën ndjekur, u shpërndanë dhe u asgjësuan. 

37 Pas tij, në kohën e numërimit të popullsisë u paraqit Juda Galileas dhe tërhoqi pas vetes një shumicë njerëzish. E vranë edhe atë po edhe të gjithë ndjekësit e tij u shpartalluan. 

38 Tashti në këtë rast unë po ju them: ikni nga këta njerëz e lërini të shkojnë! Sepse, në qoftë ajo nismë ose vepër prej njerëzisht, do të mbarojë; 

39 porse, në qoftë se vërtet vjen prej Hyjit, s’do të mund ta asgjësoni. Vëriani mendjen të mos bini në luftë kundër Hyjit!”
Ata ia pranuan këshillën. 

40 I thirrën apostujt, i rrahën me frushkull, i urdhëruan që të mos flasin më në Emër të Jezusit dhe i lëshuan. 

41 Apostujt e lanë Këshillin plot gëzim pse qenë çmuar të denjë të durojnë ndonjë fyerje për nder të emrit të Jezusit. 

42 Dhe çdo ditë, si në Tempull ashtu edhe në shtëpi, nuk pushonin së mësuari e shpalluri Lajmin e mirë mbi Jezusin Mesi.

Psalm: Psalm 27:1, 4, 13-14

1 I Davidit.
Zoti është drita ime dhe shpëtimi im,
kë do të kem frikë?
Zoti është mbrojtësi i jetës sime,
para kujt do të dridhem?

4 Për një gjë të vetme i lutem Zotit,
vetëm atë ia kërkoj
që të jetoj në Shtëpinë e Zotit
të gjitha ditët e jetës sime,
që ta shijoj kënaqësinë e Zotit
e ta vërej Shtëpinë e Zotit.

13 Besoj se do t’i shijoj të mirat e Zotit
në tokën e të gjallëve.

14 Shpreso në Zotin: bëhu burrë!
Ji zemërfortë e prite Zotin!

UGJILLI: GJONI 6:1-15

1 Pastaj Jezusi kaloi në anën tjetër të detit të Galilesë, që quhet edhe i Tiberiadit. 

2 E ndiqte një shumicë e madhe, sepse shihnin mrekullitë që bënte në të sëmurë. 

3 Jezusi u ngjit në një kodër, ku u ul të rrijë bashkë me nxënësit e vet. 

4 Ishin afër Pashkët, e kremtja e judenjve.

5 Jezusi çoi sytë dhe pa një shumicë të madhe njerëzish që po vinte tek ai e i tha Filipit:
“Ku do të blejmë bukë që të hanë këta njerëz?”

6 Foli kështu për ta sprovuar, sepse ai vetë e dinte se çka kishte në mend të bënte.

7 “As dyqind denarë bukë ‑ iu përgjigj Filipi ‑ nuk do të dilnin mjaft për t’i dhënë secilit nga një grimë.”

8 I tha njëri nga nxënësit, Andreu, i vëllai i Simon Pjetrit:

9 “Këtu është një djalosh që ka pesë bukë elbi dhe dy peshq të vegjël. Por, çka janë këto për kaq njerëz?”

10 Jezusi u tha:
“Thuajuni njerëzve të ulen.”
Në atë vend kishte shumë bar.
U ulën, pra, rreth pesë mijë burra. 

11 Jezusi mori bukët, falënderoi dhe ua dha atyre që ishin ulur. Po ashtu edhe prej peshqve ‑ aq sa deshën. 

12 E kur u nginë, u tha nxënësve të vet: “Mblidhni tepricat që të mos tresë asgjë.” 

13 I mblodhën, pra, dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copat që u tepruan atyre që hëngrën prej pesë bukësh elbi.

14 Njerëzit, kur panë mrekullinë që bëri Jezusi, thanë: “Ky është përnjëmend Profeti që duhet të vijë në botë.” 

15 Kur Jezusi hetoi se duan të vijnë e ta kapin për ta bërë mbret, u tërhoq përsëri në mal, krejtësisht vetëm.



Profetit nuk i jepet nderim vetëm në vendlindjen e vet - E Enjte 1 Maj 2014

Leximi i parë: Zanafilla 1:26 - 2:3 ose Kolosianëve 3:14-15, 17, 23-24
Psalm: Psalm 90:2-4, 12-14, 16
UNGJILLI: MATEU 13:54-58


Leximi i parë: Zanafilla 1:26 -- 2:3

26 Hyji tha: “Le ta bëjmë njeriun në shëmbëlltyrën e në përngjasimin tonë që të jetë zotërues i peshqve të detit, i shpendëve të qiellit, i kafshëve, i mbarë tokës, dhe i çdo zvarraniku që zvarritet mbi tokë”!

27 Hyji krijoi njeriun në përngjasimin e vet,
e krijoi në përngjasimin e Hyjit;
i krijoi mashkull e femër.

28 Hyji i bekoi dhe u tha:
“Shtohuni e shumohuni e mbusheni tokën
dhe sundojeni atë!
Bëhuni zotëruesit e peshqve të detit, të shpendëve të qiellit dhe të çdo gjallese që lëviz përmbi tokë”!

29 Hyji tha edhe: “Ja, çdo bimë që qet farë mbi tokë dhe të gjitha pemët që kanë në vetvete frytin e pemës që qet farë: le të jenë ushqimi juaj”! 

30 Të gjitha kafshëve mbi tokë, çdo shpendi të qiellit e çdo gjëje që lëviz mbi tokë, në të cilat është fryma e jetës, i jap për ushqim të gjitha barërat e gjelbëra. Dhe u bë ashtu. 

31 Hyji shikoi gjithçka kishte bërë dhe, ja, ishin shumë të mira!” Dhe u bë mbrëmje e mëngjes ‑ dita e gjashtë.
1 Kështu u kryen qielli e toka dhe mbarë ushtria e tyre. 

2 Të shtatën ditë Hyji e kreu punën e vet që kishte bërë. Të shtatën ditë pushoi nga çdo punë që kishte bërë. 

Hyji e bekoi të shtatën ditë dhe e shenjtëroi, sepse atë ditë kishte pushuar prej çdo pune që Hyji kishte bërë duke krijuar. 

Psalm: Psalm 90:2-4, 12-14, 16

2 Para se të lindnin malet,
para se të bëhej toka dhe rruzulli,
prej amshimit të amshimit ti je Hyj!

3 Ti e kthen njeriun në pluhur
duke thënë: “Kthehuni, bijtë e Adamit!”

4 Sepse mijëra vjet për sy të tu
janë si dita e djeshme që kaloi,
porsi ndërresa e rojës së natës!

12 Na mëso ashtu t’i numërojmë ditët tona
që zemra jonë dijes t’ia mbërrijë.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur kështu?
Deh, ki mëshirë për shërbëtorët e tu!

14 Na e trego në mëngjes mëshirën tënde
e do të gëzohemi e do të galdojmë
të gjitha ditët e jetës sonë.

16 Vepra jote të shfaqet në shërbëtorë të tu,
shkëlqimi yt mbi bijtë e tyre!


UNGJILLI: MATEU 13:54-58

54 Si erdhi në qytetin ku ishte rritur, i mësonte qytetarët në sinagogën e tyre ashtu që, të mahnitur, thoshin: “Nga i erdhi këtij kjo dije dhe kjo fuqi mrekullish? Po a nuk është biri i zdrukthëtarit? 

55 Po a nuk i quhet e ëma Mari e vëllezërit Jakob, Jozef, Simon e Judë? 

56 Po a nuk janë ndër ne të gjitha motrat e tij? Nga, atëherë, i erdhën këtij të gjitha këto?” 

57 E kjo u shkaktonte mosbesim në të. Prandaj Jezusi u tha: “Profetit nuk i jepet nderim vetëm në vendlindjen e vet e në shtëpinë e vet!”

58 Për shkak të mosbesimit të tyre nuk bëri aty shumë mrekulli.



Le ta hedhin pra veten tonë tek këmëbët e kësaj Nëne të mirë, dhe ti përqafojmë ato, le të mos ndahemi deri kur ajo të na bekoj, dhe të na pranoj ne për fëmijët e saj.

-- Shën. Bernardi i Clairvaux