Leximi i parë: Dalja 17:3-7
Psalm: Psalm 95:1-2, 6-9
Leximi i dytë: Romakëve 5:1-2, 5-8
UNGJILLI: GJONI 4:5-42 ose 4:5-15, 19-26, 39-42
Leximi i parë: Dalja 17:3-7
3 Në këtë vend populli hoqi keq për ujë
dhe përshpërisnin kundër Moisiut: “Përse na bëre të dalim prej Egjiptit për të na
vrarë ne, fëmijët tanë dhe bagëtitë tona”?
4Moisiu iu drejtua Zotit me këto fjalë:
“Çfarë të bëj me këtë popull? Edhe pak dhe do të më vrasin me gurë”.
5 Zoti i tha Moisiut: “Shko para
popullit; merr me vete disa prej pleqve të Izraelit, merre në dorë shkopin, me
të cilin e godite lumin dhe nisu!
6 Ja, Unë do të qëndroj para teje përmbi shkëmbin e Horebit. Ti bjeri shkëmbit e prej
tij do të shpërthejë uji që populli të pijë”. Moisiu bëri ashtu ndër sy të
pleqve të Izraelit.
7 Atë vënd Moisiu e quajti: Masa dhe
Meriba, për shkak të grindjes së bijve të Izraelit dhe pse e tunduan Zotin, kur
thanë: “A është Zoti me ne apo nuk është”?
Psalm: Psalm 95:1-2, 6-9
1 Ejani t’i këndojmë Zotit,
t’i brohorisim Hyjit, Shëlbuesit tonë.
2 T’i dalim para me falenderim,
t’i këndojmë këngë hareje!
6 Ejani ta adhurojmë, të biem përmbys
para Tij,
të biem në gjunjë para Zotit që na
krijoi!
7 Sepse Ai është Hyji ynë,
ne jemi populli i kullotës së Tij,
grigja që ai ruan.
8 Oh sikur ta ndienit sot zërin e Tij:
“Mos e bëni zemrën tuaj gur porsi në
Meribë,
9 porsi në ditë të Masës në shkretëtirë,
kur etërit tuaj më vunë në sprovë:
më provuan megjithëse i kishin parë
veprat e Mia".
Leximi i dytë: Romakëve 5:1-2, 5-8
1 Të shfajësuar, pra, me anë të fesë, jemi në paqe
me Hyjin nëpër Jezu Krishtin, Zotin tonë,
2 nëpër të cilin [me anë të fesë] fituam hirin, në
të cilin tani jemi dhe me të cilin mburremi, sepse shpresojmë se do të kemi
pjesë në lumturinë e Hyjit.
5 E shpresa nuk turpëron, sepse dashuria
e Hyjit u ndikua në zemrat tona me anë të Shpirtit Shenjt që na u dhurua.
6 Dhe njëmend, ndërkohë, kur ne ishim akoma të dobët, Krishti, në kohën e duhur, vdiq për keqbërësit.
7 E pra, vështirë do të pranonte kush të
vdesë për një njeri të drejtë ‑ ndoshta për ndonjë njeri të mirë ndokush edhe
do të merrte guxim të vdesë.
8 Por
Hyji e dëftoi dashurinë e vet kundrejt nesh kështu: ndërsa ne ende ishim
mëkatarë, Krishti vdiq për ne.
UNGJILLI: GJONI 4:5-42
5 Arriti, pra, në qytetin e Samarisë që
quhet Sihar, afër pronës që Jakobi ia pati dhënë Jozefit, birit të vet.
6 Aty ishte pusi i Jakobit. Jezusi, i lodhur nga udhëtimi, u ul të
rrijë në grykën e pusit. Ishte diku rreth orës gjashtë.
7 Një
grua nga Samaria
erdhi të mbushë ujë. Jezusi i tha:
“Më jep të pi!”
8 Nxënësit e tij kishin shkuar në qytet
të blejnë ushqime.
9 Samaritania i tha:“Si? Ti që je judeas, kërkon ujë prej
meje që jam samaritane?”
[Sepse judenjtë nuk marrin e japin me
samaritanë].
10 Jezusi iu përgjigj: “Po ta
dije ti çka të dhuron Hyji dhe kush është ai që të thotë:‘Më jep të pi!’, ti vetë do të lypje nga ai dhe ai do të të jepte ujë të gjallë!”
11 “Zotëri ‑ iu përgjigj gruaja ‑ ti s’ke
as me çka të mbushësh ujë e pusi është i thellë! Nga, pra, mund të kesh ujë të
gjallë?
12 A mos je më i
madh se ati ynë Jakobi, që na dha këtë pus, piu vetë prej tij, si edhe bijtë e
tij e bagëtitë e tij.”
13 Jezusi iu përgjigj: “Kushdo që pi këtë ujë, përsëri do të ketë etje.
14 Kurse, kush do të pijë ujin që unë do t’ia jap, kurrë më nuk do të ketë etje, madje uji që unë do t’ia jap do të bëhet në të burim që rrjedh në jetën e pasosur.”
15 Po i thotë gruaja: “Zotëri, më jep ashtu uji që të mos
etem më e të mos më duhet të vij këtu të mbush!”
16 Ai i tha: “Shko, thirre burrin tënd dhe eja
këtu!”
17 “Unë nuk kam burrë!” ‑ iu përgjigj ajo. “Mirë the! ‑ ia ktheu Jezusi ‑ ‘S’kam
burrë!’
18 Sepse i pate pesë burra, e ky që ke
tani, nuk është burri yt! Fole të vërtetën!”
19 “Zotëri ‑ vijoi gruaja ‑ po shoh se je
profet.
20 Etërit tanë adhuruan në këtë mal, kurse
ju thoni se në Jerusalem
është vendi ku duhet të bëhet adhurimi.”
21 Jezusi i tha: “Më beso mua, o grua, po vjen koha, kur nuk do ta adhuroni Atin as në këtë mal e as në Jerusalem.
22 Ju adhuroni atë që s’e njihni, ne adhurojmë atë që e njohim, sepse shëlbimi vjen prej judenjve.
23 Por po vjen koha ‑ e tani është!‑ kur
adhuruesit e vërtetë do ta adhurojnë Atin në shpirt e në të vërtetë, sepse Ati kërkon tamam adhurues të
tillë.
24 Hyji është shpirt, dhe ata që e adhurojnë duhet ta adhurojnë në shpirt e në të
vërtetë.”
25 Gruaja i tha: “E di se do të vijë Mesia, që quhet
Krisht. Kur të vijë, ai do të na zbulojë gjithçka”
26 Jezusi i tha: “Unë jam Mesia, Unë që po flas me ty!”
27 Ndërkaq arritën nxënësit e tij dhe u
çuditën që po fliste me një grua. Porse, prapë, askush nuk e pyeti: “Çka do?”
ose: “Pse po flet me të?”
28 Gruaja e la enën dhe shkoi në qytet. U
tha njerëzve:
29 “Ejani
e shihni njeriun që më tregoi gjithçka kam bërë. A mos është ky Mesia?”
30 Ata dolën prej qytetit dhe u nisën për
tek ai.
31 Ndërkaq nxënësit po e lutnin: “Rabbi, ha!”
32 Ai u tha: “Kam për ushqim një gjellë tjetër që ju
s’e dini.”
33 Nxënësit pyetën njëri‑tjetrin: “A mos i solli ndokush ushqim?”
34 Jezusi iu përgjigj: “Ushqimi im është të zbatoj Vullnetin e Atij që më
dërgoi, të kryej veprën e Tij.
35 A nuk thoni ju: ‘Edhe katër muaj e, ja, korrja?’
Ja, unë po ju them: Çoni sytë tuaj dhe shikoni: arat u zbardhuan për korrje! Tanimë
36 korrtari po e merr pagën dhe po mbledh frytin për jetën e
pasosur,
që mbjellësi e korrtari të galdojnë së
bashku!
37 Në këtë gjë vërtetohet fjala: ‘Njëri mbjell e një tjetër korr’!
38 Unë ju dërgova të korrni atje ku ju s’derdhët djersë:
të tjerët u munduan e ju trashëguat frytin e djersës së
tyre.”
39 Shumë samaritanë prej atij qyteti
besuan në të për shkak të fjalës së gruas që dëshmoi: “Më tregoi gjithçka kam
bërë.”
40 Kur, pra,
samaritanët erdhën tek ai, iu lutën të rrijë tek ata. Jezusi ndenji mes tyre dy
ditë.
41 Por shumë më
tepër njerëz besuan në të për arsye të mësimit të tij.
42 Gruas i thoshin: “Tani nuk besojmë
vetëm pse na tregove ti: vetë e dëgjuam dhe e dimë se me të vërtetë është
Shëlbuesi i botës.”
Vigjëlenca dhe lutja janë mburoja
e pastërtisë. Ju duhet të luteni shpesh dhe me zell për tu ruajtur nga tundimet
kundër pastërtisë, dhe për hirin për t'i kapërcyer ato.
-- Shën. Gjon Baptist i
Salës